В країні де панує війна, ми складаємо міфічні плани. Будуєм майбутнє життя!
І незнаєм, що буде далі.
- Якось дивно звучать ці слова!?
- Хіба? Але ж це наші реалії!
Я б бажала, щоб наші замки з піска
стояли не торкнуті роками!
Але ж майже кожного ранку,
десь здригається маленьке дитя!
Бо сирени лунають і далі.
Відредаговано: 03.09.2025